زبان خموش و لیکن ...

شعر کوتاه ولی حرف به اندازه‌ی کوه

باید این قائله را «آه» به پایان ببرد...

برد-برد

چو می‌توان به صبوری کشید جور عدو

چرا صبور نباشم که جور یار کشم؟

گمان مبر که مرا درد این جهان باشد

شهریارا بی‌حبیب خود نمی‌کردی سفر

این سفر راه قیامت می‌روی تنها چرا؟

چه کج رفتاری ای چرخ...

آسمان چون جمع مشتاقان پریشان می‌کند

در شگفتم من نمی‌پاشد ز هم دنیا چرا؟

پانزده دقیقه

- اگر هر شب به جای تماشای تلویزیون، پانزده دقیقه مطالعه کنید، سالی حدود پانزده کتاب را می خوانید!

- اگر روزی پانزده دقیقه ادبیات کلاسیک بخوانید، در مدت هفت سال، صد کتاب بزرگ ادبیات کلاسیک را خوانده اید!

- این گونه تبدیل به یکی از باسوادترین افراد در نسل خود می شوید!

- همه این ها با پانزده دقیقه مطالعه قبل از خواب حاصل می شود!

برایان تریسی

اگر او «میر» است ...

در منطقه‌ای نزدیک به شهر محل تولد من، جایی وجود دارد که در آن بخشی از مردم بر اساس سنت‌های دوران خان‌ها و اشرافیت‌هایی که مربوط به آن دوران است، برای خود نسبت به بقیه ساکنان آن‌جا برتری قائل هستند. آن‌ها خود را «میر» می‌نامند و به بقیه‌ی افراد لقب «رعیت» می‌دهند. هرچند دوران خان و ارباب‌ها سال‌های سال است که تمام شده ولی ذهن و خیال فرزندان و بازماندگان آن‌ها هنوز طبق قواعد قبلی کار می‌کند.

باری در یکی از کلاس‌های دبستان معلم از یکی از بچه‌ها در مورد وضع خانواده‌اش پرسید و گفت که آیا شما «میر» هستید؟ پسرک با تبختری کودکانه و لابد به تقلید بزرگ‌ترهای خودش گفت که بله و جملاتی دیگر هم گفت. من درنگ نکردم و از معلم فرصت خواستم و گفتم: اگر این‌ها «میر» هستند، ما «امیر» هستیم. و با این جمله به نام کوچکم اشاره کردم. در تمام دوران مدرسه -پیش و پس از این واقعه- به ندرت به سخن معلمان آن هم با صراحت اعتراض می‌کردم و نمی‌دانم در آن لحظه چه نیرویی مرا به گفتن این جمله واداشت اما شاید این دو مورد از دلایل آن کار بود:

- با اشاره به اسمم می خواستم بگویم که این القاب و عبارات همه اعتباری است. حتی کودکی چون من نیز می‌تواند بدون این که کار مهمی انجام داده باشد، چنین لقب باشکوهی داشته باشد. چنین چیزهایی ارزشی ندارد و «تلک امة قد خلت، لها ما کسبت و لکم ما کسبتم».

- من در برابر نام و لقبی که آن‌ها به گروه خود می‌دادند، به نام کوچکم اشاره کردم که فقط مال من بود و میراثی مشترک میان خانواده‌ام نبود. شاید می‌خواستم بگویم که: من شرف و فخر خویش و آل و تبارم / گر دگری را شرف به ایل و تبار است.

راست می‌گویند که: «حرف قرص از بچه پرس!»

خبرت خراب‌تر کرد جراحت جدایی ...

تشییع 175 شهید غواص و 95 شهید گمنام دیگر

تهران - میدان بهارستان - امروز

شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین حایل ...

کمی بالا آمدم؛ کف دو دستم را به هم چسباندم و شیرجه‌وار در آب فرو رفتم. درون آب خود را قدری پیش راندم که ناگاه نفسم کم آمد، فشار آب امانم را برید و دردی عمیقی یک‌باره به ماهیچه‌هایم وارد شد. آب استخر آرام بود و توانستم زود بالا بیایم و نفسی بکشم. ناگهان به یاد غواص‌ها افتادم و رود خروشان اروند...

سلام بر شهیدان راه خدا، عارفان بی‌ریا ... .

اتزعم انک جرم صغیر؟

هرچه زمان بیشتری می‌گذرد، بیشتر می‌فهمم که دنیای درون انسان چقدر بزرگ است. تصویر زیر را ببینید. سمت چپ مغز انسان و سمت راست، تصویری از کهکشان‌هاست: آیا می‌پنداری که جسم کوچکی هستی، حال آن‌که دنیای بزرگ در تو به هم پیچیده است ...

احبّتی هجرونی کما تشاء عداتی

خب دوستان سلام!

از اونجایی که خرابی سرورهای بلاگفا، مدت خیلی زیادی طول کشیده و این خرابی‌ها مکرر در مکرر با سطوح متفاوت تکرار میشن، تصمیم گرفتیم از اونجا نقل مکان کنیم به اینجا!

از این به بعد با این آدرس در خدمتتون هستیم. :)